Wyspa Króla Jerzego (King George Island)
Wyspa Króla Jerzego – największa wyspa w archipelagu Szetlandów Południowych, odkryta przez Williama Smitha w 1819 roku. Została nazwana na cześć Jerzego III, króla Wielkiej Brytanii.
Wyspa położona jest 120 km od wybrzeży Antarktydy na Oceanie Południowym, ma powierzchnię 1150 km², długość około 95 km i szerokość 25 km. W 90% pokryta jest lodem. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi −1,6 °C. Najniższa zanotowana temperatura wynosiła −32,3 °C, a najwyższa +16,7 °C. Średnia temperatura gleby na głębokości 5 cm waha się między +4,0 °C w styczniu a −1,8 °C we wrześniu.
Na wyspie znajdują się stacje badawcze dziewięciu krajów, w tym polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego. Polska stacja położona jest nad Zatoką Admiralicji, podobnie jak brazylijska i peruwiańska. Pozostałe grupują się nad Zatoką Maxwella na południowym zachodzie wyspy, gdzie większe fragmenty lądu są wolne od lodu. Stacja peruwiańska działa tylko latem, pozostałe są całoroczne. Na wyspie znajdują się także mniejsze obozy terenowe i tzw. refugia.
Polscy badacze Antarktyki pracujący na Wyspie Króla Jerzego uwiecznili w 1980 r. pamięć wybitnych polskich naukowców nadając ich nazwiska formacjom geologicznym Wyspy. Tak powstały nad Zatoką Admiralicji obowiązujące nazwy geograficzne: lodowiec Dobrowolskiego dla upamiętnienia geofizyka i meteorologa Antoniego Bolesława Dobrowolskiego (1872–1954), uczestnika wyprawy Belgica, oraz grań Szafera – grzbiet górski o wysokości od 250 do 260 m i lodospad Szafera dla upamiętnienia wybitnego polskiego botanika i twórcy polskiej ochrony przyrody Władysława Szafera (1886–1970).
W lecie organizuje się pewną liczbę specjalistycznych wycieczek turystycznych na wyspę.
19 stycznia 1979 r. na wyspie zmarł podczas kręcenia filmu Włodzimierz Puchalski, polski dokumentalista, reżyser filmów przyrodniczych i fotograf. Jego grób, wpisany na listę pamiątkowych miejsc Antarktyki, znajduje się w pobliżu polskiej stacji.
Wyspa położona jest 120 km od wybrzeży Antarktydy na Oceanie Południowym, ma powierzchnię 1150 km², długość około 95 km i szerokość 25 km. W 90% pokryta jest lodem. Średnia roczna temperatura powietrza wynosi −1,6 °C. Najniższa zanotowana temperatura wynosiła −32,3 °C, a najwyższa +16,7 °C. Średnia temperatura gleby na głębokości 5 cm waha się między +4,0 °C w styczniu a −1,8 °C we wrześniu.
Na wyspie znajdują się stacje badawcze dziewięciu krajów, w tym polska Stacja Antarktyczna im. Henryka Arctowskiego. Polska stacja położona jest nad Zatoką Admiralicji, podobnie jak brazylijska i peruwiańska. Pozostałe grupują się nad Zatoką Maxwella na południowym zachodzie wyspy, gdzie większe fragmenty lądu są wolne od lodu. Stacja peruwiańska działa tylko latem, pozostałe są całoroczne. Na wyspie znajdują się także mniejsze obozy terenowe i tzw. refugia.
Polscy badacze Antarktyki pracujący na Wyspie Króla Jerzego uwiecznili w 1980 r. pamięć wybitnych polskich naukowców nadając ich nazwiska formacjom geologicznym Wyspy. Tak powstały nad Zatoką Admiralicji obowiązujące nazwy geograficzne: lodowiec Dobrowolskiego dla upamiętnienia geofizyka i meteorologa Antoniego Bolesława Dobrowolskiego (1872–1954), uczestnika wyprawy Belgica, oraz grań Szafera – grzbiet górski o wysokości od 250 do 260 m i lodospad Szafera dla upamiętnienia wybitnego polskiego botanika i twórcy polskiej ochrony przyrody Władysława Szafera (1886–1970).
W lecie organizuje się pewną liczbę specjalistycznych wycieczek turystycznych na wyspę.
19 stycznia 1979 r. na wyspie zmarł podczas kręcenia filmu Włodzimierz Puchalski, polski dokumentalista, reżyser filmów przyrodniczych i fotograf. Jego grób, wpisany na listę pamiątkowych miejsc Antarktyki, znajduje się w pobliżu polskiej stacji.
Mapa - Wyspa Króla Jerzego (King George Island)
Mapa
Kraj (państwo) - Antarktyda
Antarktyda – kontynent położony najdalej na południe Ziemi, na którym znajduje się geograficzny biegun południowy. Jest położony w rejonie Antarktyki na półkuli południowej, niemal w całości na południe od koła podbiegunowego i otoczony przez Ocean Południowy. Ma powierzchnię 14,2 mln km², jest piątym co do wielkości kontynentem po Azji, Afryce, Ameryce Północnej i Ameryce Południowej, prawie dwa razy większym od Australii. Około 98% Antarktydy pokrywa polarna czapa lodowa o średniej grubości 1,9 km, która rozciąga się do wszystkich, prócz wysuniętych najbardziej na północ krańców Półwyspu Antarktycznego.
Pod względem średnich warunków Antarktyda to najzimniejszy, najsuchszy i najbardziej wietrzny kontynent, ma także najwyższą średnią wysokość ze wszystkich kontynentów. Antarktyda jest uznawana za kontynent pustynny, z roczną sumą opadów równą 200 mm wzdłuż wybrzeża i znacznie mniej w głębi lądu. Temperatura na Antarktydzie spada poniżej. Kontynent nie ma stałych mieszkańców, ale w ciągu roku od 1000 do ponad 4000 osób przebywa na stacjach badawczych rozsianych po całym kontynencie. Tylko organizmy przystosowane do zimna są w stanie przetrwać na Antarktydzie, w tym wiele gatunków archeonów, bakterii, grzybów, protistów, niektóre rośliny i niektóre zwierzęta, w tym nicienie, niesporczaki, pingwiny, płetwonogie i roztocze. Zbiorowiska roślinne mają charakter tundry.
Pod względem średnich warunków Antarktyda to najzimniejszy, najsuchszy i najbardziej wietrzny kontynent, ma także najwyższą średnią wysokość ze wszystkich kontynentów. Antarktyda jest uznawana za kontynent pustynny, z roczną sumą opadów równą 200 mm wzdłuż wybrzeża i znacznie mniej w głębi lądu. Temperatura na Antarktydzie spada poniżej. Kontynent nie ma stałych mieszkańców, ale w ciągu roku od 1000 do ponad 4000 osób przebywa na stacjach badawczych rozsianych po całym kontynencie. Tylko organizmy przystosowane do zimna są w stanie przetrwać na Antarktydzie, w tym wiele gatunków archeonów, bakterii, grzybów, protistów, niektóre rośliny i niektóre zwierzęta, w tym nicienie, niesporczaki, pingwiny, płetwonogie i roztocze. Zbiorowiska roślinne mają charakter tundry.